Οι επιστροφή των παιδιών στα θρανία είναι περίοδος αλλαγών και προσαρμογής. Υπάρχουν παιδιά που μέσα στο καλοκαίρι έχουν αναπτυχθεί αλλά η συνεχής παρουσία και συνήθεια των γονέων δεν τους επιτρέπει να αντιληφθούν τις αλλαγές.

Ένα γεγονός που συμβαίνει κάποιες φορές κι ανησυχεί τους γονείς είναι όταν το παιδί παραπονιέται ότι δεν βλέπει στον πίνακα, που είναι ένα εμφανές σημάδι ότι κάτι έχει αλλάξει στην όραση του παιδιού. Σε κάποιες άλλες περιπτώσεις, η πτώση της οπτικής οξύτητας του παιδιού διαφεύγει της προσοχής γονέων και δασκάλων κι έτσι υπάρχουν παιδιά που αρχίζουν να υπολείπονται των μαθησιακών τους επιδόσεων σε σχέση με τα άλλα παιδιά ή σε σχέση με τις δικές τους περσινές επιδόσεις. Υπάρχουν ακόμα και περιπτώσεις παιδιών που όταν επιστρέφουν από το σχολείο παραπονιούνται για κεφαλαλγία. Και σε αυτές τις περιπτώσεις πρέπει να ελεγχθεί εάν αιτία αυτών των προβλημάτων είναι η πτώση της οπτικής οξύτητας του παιδιού.

Οι γονείς πρέπει να γνωρίζουν ότι η όραση είναι για τον ανθρώπινο εγκέφαλο μια βιωματική και μαθησιακή διαδικασία κι αν υπάρχει μειωμένη οπτική οξύτητα τότε δημιουργείται πρόβλημα, που αν δεν διορθωθεί έγκαιρα η οφθαλμική πάθηση, τότε γίνεται μόνιμο και μη αναστρέψιμο.

Πολλά παιδιά παρουσιάζουν από μικρή ηλικία κάποια πάθηση στα μάτια, συνήθως μυωπία υπερμετρωπία, αστιγματισμό ή στραβισμό με κυριότερη αιτία την κληρονομικότητα. Η κάθε μία από αυτές τις παθήσεις έχει την δικιά της εξέλιξη, προσέγγιση ελέγχου και τρόπο διόρθωσης.

Κάποιες συνηθισμένες ενδείξεις ότι μπορεί η όραση του παιδιού να παρουσιάζει πρόβλημα είναι όταν το παιδί:

- Κάνει συχνά λάθη στην αντιγραφή από τον πίνακα της τάξης

- Κάνει μορφασμούς όταν διαβάζει ή βλέπει τηλεόραση, κυρίως όταν στενεύει τα μάτια του ή ενώνει το μεσόφρυο

- Παρουσιάζει πονοκεφάλους, ιδίως μετά το σχολείο

- Στρίβει το κεφάλι του όταν βλέπει μακριά ή μελετάει

Όταν το παιδί παρουσιάζει κάποιο από τα παραπάνω ή και άλλες ενδείξεις ότι βλέπει θολά, τότε πρέπει να προγραμματιστεί άμεσα μια οφθαλμολογική εξέταση. Λόγω της ταχείας ανάπτυξης των παιδιών, η επίσκεψη σε οφθαλμίατρο πρέπει να γίνεται κάθε 6-12 μήνες. Σε περίπτωση που διαγνωστεί κάποια διαθλαστική πάθηση και το παιδί χρειαστεί να φορέσει γυαλιά, ο οφθαλμίατρος μπορεί να δώσει και κάποιες πρακτικές συμβουλές για την επιλογή τους (είδος σκελετού, είδος φακών, κλπ). Ο οφθαλμίατρος θα συζητήσει επίσης με τους γονείς και το παιδί (αναλόγως της ηλικίας του) όποιες απορίες έχουν ακόμη και για διάφορους μύθους σχετικά με τη μυωπία. Τέτοιοι μύθοι, όπως πχ ότι πρέπει το παιδί να μην φοράει πολύ τα γυαλιά του για να «εκπαιδεύει» τα μάτια του, πολλές φορές γίνονται επικίνδυνοι για την υγεία των ματιών του παιδιού και για την οπτική οξύτητα που θα έχει εντέλει ως ενήλικας.

Είναι σημαντικό να επισημάνουμε ότι με βάση τις τελευταίες έρευνες, η έκθεση σε φως της ημέρας για δύο με τρεις ώρες ημερησίως βοηθά στην ρύθμιση της ανάπτυξης του ματιού του παιδιού. Με απλά λόγια, οι δραστηριότητες σε εξωτερικό περιβάλλον, το παιχνίδι έξω, κατά τη διάρκεια της ημέρας, βοηθάει τα παιδιά να μην αναπτύξουν μυωπία ή έστω μειώνοντας τους τελικούς βαθμούς της.